Ilość leukocytów we krwi jest znacznie mniejsza aniżeli erytrocytów. Stosunek pierwszych do drugich wynosi u Caria 1/300, u Hominidae 1/700, a u Erinaoeus 1/2000. Zresztą stosunek ten ulega częstym wahaniom fizjologicznym. Wśród leukocytów należy rozróżniać dwa typy podstawowe . Jednym z tych typów są leukocyty, których plazma jest wyposażona w liczne ziarenka (granula), stojące w związku z wydzielanymi fermentami. Są to granulocyty. Posiadają one dużą ilość plazmy i wystrzępione jądro. Drugim typem są leukocyty bezziarniste, o plazmie raczej skąpej. Nazwano je limfocytami. Każdy z tych typów występuje pod kilkoma postaciami, odmiennymi pod względem morfologicznym i fizjologicznym. Podział granulocytów na trzy postacie opiera się głównie na powinowactwie ich ziarnistości do różnych barwników, stosowanych w histologii. Różnią się one jednak między sobą i pod innymi względami. A więc – granulocyty obojętnochłonne barwią się wybiorczo barwnikami chemicznie obojętnymi, – granulocyty kwasochłonne chłoną najlepiej barwniki kwaśne, wreszcie granulocyty zasadochłonne wykazują łatwość barwienia się barwnikami zasadowymi. [podobne: agencja statystów, transkrypcje nagrań, wzorcowanie przyrządów pomiarowych ]