W miąższu – istoty korowej (subst. corticalie) można rozróżnić pod mikroskopem trzy następujące warstwy: położoną zewnętrznie – warstwę kłębkową (zona glomerulosa), w której komórki są umieszczone gniazdami, ośrodkową – warstwę beleczkowatą (zona fascicuiarie), o komórkach układających się pasmami i wreszcie najgłębiej położoną. stykającą się z istotą rdzeniową- warstwę siateczkową (zona reticularis), której komórki tworzą nieprawidłową sieć, w której okach znajdują się naczynia o ścianach śród błonkowych. Komórki korowe cechuje duża zawartość lipoidów. W związku ze zróżnicowaniem się istoty korowej na trzy powyżej wskazane warstwy, należy przypuścić, że i pod względem czynnościowym warstwy te nie są sobie równoważne. Hormonem, wyosobnionym z istoty korowej, jest. tzw. – kortyna, o własnościach dotychczas bliżej nieustalonych (wpływ antytoksyczny, wpływ na napięcie mięśniowe, na przemianę materii, na przemianę mineralną). Miąższ-istoty rdzeniowej (subst. medullaris) albo chromo chłonnej składa się z gniazd Komorek chromochłonnych, rozmieszczonych w gęstej sieci naczyniowej. Tu i ówdzie widnieją typowe komórki współczulne, co nie może nas dziwić, biorąc pod uwagę pochodzenie istoty rdzeniowej. [przypisy: wysypka bostońska u dorosłych, teona allegro, kardiomiopatia niedokrwienna ]