Odkrycie grup krwi dało podstawy do zastosowania przetaczania krwi z jednego osobnika do drugiego w celach leczenia bez obawy zaglutynowania krwinek wprowadzonych oraz własnych. W ostatnich latach wyodrębniono uboczne podgrupy krwi, mianowicie M, N, P, G, H, jednak nie ustalono jeszcze, jakie jest ich znaczenie, szczególnie w przetaczaniu krwi. Ostatnio, bo już w czasie ubiegłej wojny, Landsteiner twierdził istnienie nowego czynnika swoistego we krwi, który nazwał Rhesus factor, czyli w skrócie Rh. Czynnik ten otrzymał z krwi małp z rodziny Rhesus Macacus i stąd jego nazwa. Nie wszystkie jednak osobniki posiadają ten czynnik, dlatego Larulsteiner nazwał osobniki posiadające Rhesus , factor Rh plus, nie posiadające Rh minus. Zwykle izoaglutyniny dla czynnika Rh nie znajdują się we krwi ludzkiej, natomiast zjawiają się po uodpornieniu. Sprawa grup krwi wygląda więc w ten sposób, że izoaglutyniny przeciw budowom A i B znajdują się we krwi niezależnie od uodpornienia. Dlatego dziś w szeroko stosowanym przetaczaniu krwi czynnik odgrywa dużą rolę. [więcej w: anatomia palpacyjna, plastyka krocza, agencja statystów ]