Surowice zawierające aglutyniny mają zdolność zlepiania drobnoustrojów- a więc- aglutyniny działają wprost na zarazki, które zlepiając się tworzą zbite kłaczki. Bakterie nawet w tym stanie zachowuj ą zdolność życiową, Istota aglutynacji polega na tym, że bakterie znajdują się w roztworze jako zawiesina, która składa się z poszczególnych bakterii, pod wpływem zaś glutyn bakterie zbliżają się do siebie, następnie sklejają się i tworzą duże konglomeraty, składające się z dużej liczby ciał bakteryjnych. W probówce takie konglomeraty opadają i tworzą osad na dnie probówki, przy czym płyn nad osadem staje się przezroczysty w przeciwieństwie do mętnego płynu przed aglutynacją. Aglutynacja przebiega w dwóch okresach: pierwszym okresem jest wiązanie się ciała bakteryjnego z aglutyniną na drodze chemicznej, drugim zaś okresem – strącanie bakterii na drodze fizycznej. W doświadczeniach in vitro okazało się, że do powstawania aglutynacji konieczna jest odpowiednia ilość soli. Aglutynacja bowiem nie występuje, jeżeli dodamy surowicy aglutynującej do bakterii zawieszonych w wodzie przekroplonej. Jeżeli natomiast dodamy chlorku sodu do- takiej mieszaniny, t aglutynacja szybko wystąpi. [więcej w: rehabilitacja sportowa, anatomia palpacyjna, rehabilitacja ]
Powiązane tematy z artykułem: anatomia palpacyjna rehabilitacja rehabilitacja sportowa