Bakterie zachowują się więc W stosunku do elektrolitów jak koloidy wodochłonne i wodoodporne. Bakterie normalne zachowują się jak koloidy wodochłonne, czyli wykazują małą czułość w stosunku do soli i małą skłonność do zlepiania się i wypadania. Bakterie natomiast, na- które działamy surowicą aglutynującą, zachowują się podobnie do koloidów wodoodpornych, mianowicie są bardzo czułe na obecność soli i wobec tego łatwo wypadają z roztworu zawierającego nawet małą ilość soli. Sprawa ta łączy się ściśle ze zjawiskami elektro-fizycznymi i warunkiem, powstawania aglutynacji jest zmiana ładunku elektrycznego. Bakterie normalne, jak zresztą i inne komórki, posiadają ładunek jednoimienny i dzięki temu utrzymują się w pewnej i równej odległości od, siebie. Wykazano bowiem, że jeżeli przepuścić prąd elektryczny przez zawiesinę bakterii, to bakterie – jako naładowane ujemnie – zbliżają się do anody. Inaczej zachowują się bakterie, na które działały aglutyniny, tracą one mianowicie swój ładunek. elektryczny i wypadają między elektrody. [podobne: choroba bostońska zarażanie, dihydrokwercetyna, nfz kolejki oczekujących do sanatorium ]