Erytroblasty są komórkami zaopatrzonymi w jądro, ale pozbawionymi hemoglobiny. W miarę wytwarzania się tego barwik a jądro ulega zanikowi i w ten sposób erytroblast przeistacza się w erytrocyt. Dzięki dużemu kalibrowi naczyń włoskowatych szpiku, prąd krwi jest w nich zwolniony, co ułatwia dostawanie się do światła naczyń świeżo utworzonych erytrocytów i granulocytów. Megakaryocyty są komórkami olbrzymimi , o wielkim płatowatym jądrze i o zdolnościach wykonywania ruchów pełzakowych. Oderwane części cytoplazmy megakaryocytów uzyskują samoistność, tworząc thrombocyty. U osobników młodych, a u osobników dorosłych po silnych krwotokach, szpik wszystkich kości jest czerwony (medulla rubra), wskutek dużego ukrwienia. Później, gdy już zapotrzebowanie na erytrocyty staje się mniejsze, komórki tłuszczowe, zawieszone w zrębie siateczkowo-śródbłonkowym, ulegają przerostowi i nadają szpikowi, zwłaszcza szpikowi trzonów kości długich, zabarwienie żółte (medulla flara). Należy zaznaczyć, że szpik jest unaczyniony przez tętnice otworów odżywczych kości (forr. nutritia), a tkankę kostną zaopatrują w krew znacznie mniejsze naczynia otworów Volkmanna. b) Układ limfocytotwórczy. [podobne: aluminium 7075, pracownia emg, żuraw warsztatowy ]