Miąższ przytarczycy stanowią ciasno ułożone wieloboczne – komórki przytarczyczne, oplecione siatką naczyń krwionośnych i chłonnych. Przytarczyce występują u wszystkich kręgowców za wyjątkiem ryb. Pod względem czynnościowym obydwie przytarczyce stanowią najprawdopodobniej jedną fizjologiczną całość. Wg dotychczasowych badań wydzielina ich, znana w postaci wyciągu, jako tzw. -parathormon, reguluje zawartość wapnia i fosforu w ustroju, w sprawach zaś osteogenezy zachowuje się podobnie jak witamina D. 5) Grasica (thymus), będąca pochodną nabłonka entodermalnego III i IV kieszonek skrzelowych, poza własnościami limfocytotwórczymi posiada ponadto charakter gruczołu dokrewnego. Budowa jej będzie szczegółowo uwzględniona w rozdziale poświęconym narządom krwiotwórczym. Pod względem endokrynologicznym grasica jest gruczołem, którego wydzielina wpływa na rozwój gonad oraz na osteogenezę. 6) Trzustka wysypkowa (pancreas insularis Langerhansi). Trzustka, będąca pochodną dwunastnicy, jest gruczołem złożonym, składającym się z części zewnątrzwydzielniczej, wytwarzającej sok trzustkowy, wydzielany do światła dwunastnicy, oraz z części dokrewnej, pozbawionej przewodu wyprowadzającego, a: stanowiącej całokształt tzw. – wysepek Langerhansa (insulae Langerhansi), rozsianych w miąższu całej trzustki. Ogół tych wysepek będziemy nazywać – trzustka wysepkową. Każda z wysepek stanowi skupienie pewnej ilości dość jasnych komórek, położonych między pęcherzykami gruczołowymi miąższu zewnątrzwydzielniczego. [patrz też: wysypka bostońska u dorosłych, womp bydgoszcz, limfadenektomia ]