Surowice zawierające aglutyniny mają zdolność zlepiania drobnoustrojów- a więc- aglutyniny działają wprost na zarazki, które zlepiając się tworzą zbite kłaczki. Bakterie nawet w tym stanie zachowuj ą zdolność życiową, Istota aglutynacji polega na tym, że bakterie znajdują się w roztworze jako zawiesina, która składa się z poszczególnych bakterii, pod wpływem zaś glutyn bakterie zbliżają się do siebie, następnie sklejają się i tworzą duże konglomeraty, składające się z dużej liczby ciał bakteryjnych. W probówce takie konglomeraty opadają i tworzą osad na dnie probówki, przy czym płyn nad osadem staje się przezroczysty w przeciwieństwie do mętnego płynu przed aglutynacją. Aglutynacja przebiega w dwóch okresach: pierwszym okresem jest wiązanie się ciała bakteryjnego z aglutyniną na drodze chemicznej, drugim zaś okresem – strącanie bakterii na drodze fizycznej. W doświadczeniach in vitro okazało się, że do powstawania aglutynacji konieczna jest odpowiednia ilość soli. Continue reading „Surowice zawierajace aglutyniny maja zdolnosc zlepiania drobnoustrojów”
Tag: kardiomiopatia niedokrwienna
Odkrycie grup krwi
Odkrycie grup krwi dało podstawy do zastosowania przetaczania krwi z jednego osobnika do drugiego w celach leczenia bez obawy zaglutynowania krwinek wprowadzonych oraz własnych. W ostatnich latach wyodrębniono uboczne podgrupy krwi, mianowicie M, N, P, G, H, jednak nie ustalono jeszcze, jakie jest ich znaczenie, szczególnie w przetaczaniu krwi. Ostatnio, bo już w czasie ubiegłej wojny, Landsteiner twierdził istnienie nowego czynnika swoistego we krwi, który nazwał Rhesus factor, czyli w skrócie Rh. Czynnik ten otrzymał z krwi małp z rodziny Rhesus Macacus i stąd jego nazwa. Nie wszystkie jednak osobniki posiadają ten czynnik, dlatego Larulsteiner nazwał osobniki posiadające Rhesus , factor Rh plus, nie posiadające Rh minus. Continue reading „Odkrycie grup krwi”
Nasadka mózgowa albo szyszynka
Ostatnio stwierdzono wielki wpływ intermedyny na tworzenie się purpury wzrokowej w siatkówce oka, przy czym okazało się, że u ssaków nocnych ilość wydzielanej intermedyny jest większa aniżeli u ssaków dziennych. Z ważniejszych schorzeń wynikających z dysfunkcji przysadki mózgowej wymienimy: przedwczesną dojrzałość płciową (pubertas praecox), chorobę Frohlicha (dystrophia adiposogenitalis), karłowatość i gigantyzm typu przysadkowego, akromegalię itd. Badania nad przysadką mózgową są w pełnym biegu i każdy dzień przynosi nowe odkrycia. 2) Nasadka mózgowa albo szyszynka , o której będzie wzmianka w opisie międzymózgowia (dienceplialon), uchodzi za gruczoł dokrewny, wywierający wpływ na pewne przejawy płciowe. Charakteryzuje ją obecność tzw. Continue reading „Nasadka mózgowa albo szyszynka”
pecherzyki tarczycowe
Niebawem przewód ten podlega uwstecznieniu, a podkrtaniowa masa komórkowa rozrasta się na boki, tworząc – płat prawy (lobus dexter) i – płat lewy (Iobus sinister), połączone między sobą pośrodkową- cieśnią (iethmus). W dalszym ciągu rozwoju cieśń często ulega zwyrodnieniu łącznotkankowemu, obydwa zaś płaty są odtąd połączone tylko za pośrednictwem łącznotkankowego powrózka. Podczas gdy u Hominidae, u Primates, u Suidae i u wielu z pośród Rodentia cieśń jest dobrze rozwinięta, to u Monotremata, Insectivora, Cetacea, Proboecidea, Carnivora, ArtiodactyLa i u Perissodactyla występuje ona tylko u płodów, a co najwyżej u osobników bardzo młodych. Równolegle do przemian powyższych masa komórkowa kształtującej się tarczycy podlega rozpadowi na skupienia komórkowe- wysepki tarczycowe (insulae thyreoideae), z których większość niebawem podlega przekształceniu w – pęcherzyki tarczycowe (folliculi thyreoideae) i tylko nieznaczna ich ilość pozostaje nadal w stanie niezmienionym. U ssaka dorosłego tarczyca jest narządem stosunkowo dużym (u Hominidae waży około 40 g l), o zabarwieniu ciemnoczerwonym i ciastowatej zwartości. Continue reading „pecherzyki tarczycowe”
szereg gruczolów
Nie wszystkie jednak sympatykoblasty wędrowne biorą udział w budowie istoty rdzeniowej nadnercza. Część z nich, rozprzestrzeniając się wzdłuż aorty, tworzy szereg gruczołów, pokrewnych istocie rdzeniowej nadnercza. Określamy je wspólną nazwą – układu chromo-chłonnego. Do układu tego należą: – narządy Zuckerkandla (paraganglia s. organa Zucberharuiii}, rozmieszczone w sąsiedztwie aorty brzusznej, następnie -kłębek szyjno-tętniczy (glomus caroticum. Continue reading „szereg gruczolów”
Komórki korowe cechuje duza zawartosc lipoidów
W miąższu – istoty korowej (subst. corticalie) można rozróżnić pod mikroskopem trzy następujące warstwy: położoną zewnętrznie – warstwę kłębkową (zona glomerulosa), w której komórki są umieszczone gniazdami, ośrodkową – warstwę beleczkowatą (zona fascicuiarie), o komórkach układających się pasmami i wreszcie najgłębiej położoną. stykającą się z istotą rdzeniową- warstwę siateczkową (zona reticularis), której komórki tworzą nieprawidłową sieć, w której okach znajdują się naczynia o ścianach śród błonkowych. Komórki korowe cechuje duża zawartość lipoidów. W związku ze zróżnicowaniem się istoty korowej na trzy powyżej wskazane warstwy, należy przypuścić, że i pod względem czynnościowym warstwy te nie są sobie równoważne. Continue reading „Komórki korowe cechuje duza zawartosc lipoidów”
Obydwa hormony wywieraja wplyw na caly ustrój
Wymieniona istota składa się z drobnych gniazd – Komorek sródmiąższowych (cellulae irueretitialee), rozsianych w tkance łącznej między przewodami nasieniotwórczymi . Wytwarzają one dwa hormony: -androsteron (Butenandt) i testosteron (Laquer), Należy zaznaczyć, że obydwa sterony posiadają jednakową budowę u wszystkich ssaków, nie są zatem swoiste pod względem gatunkowym. Obydwa hormony wywierają wpływ na cały ustrój, a w szczególności na rozwój i działalność narządów płciowych. Według niektórych autorów elementami hormonotwórczymi jądra byłyby nie komórki śródmiąższowe, lecz komórki Sertoliego, wchodzące w skład przewodów nasieniotwórczych. b) Jajnik dokrewny (orarium incretorium), Jajnik jest ośrodkiem tworzenia się kilku hormonów, z których dwa wyosobniono. Continue reading „Obydwa hormony wywieraja wplyw na caly ustrój”
U ssaków erytrocyt posiada ksztalt dwuwkleslej soczewki
U ssaków erytrocyt posiada kształt dwuwklęsłej soczewki i odznacza się doskonałą sprężystością, która umożliwia mu odkształcanie się oraz powrót do kształtu pierwotnego. Takie odkształcenia mogą zachodzić (i zachodzą istotnie) w naczyniach włoskowatych, których średnica jest nie o wiele większa (4. 5 – 40. 0 foL) od średnicy samych erytrocytów. Najważniejszym składnikiem krwinki jest czerwony barwik krwi- hemoglobina (Hb), składający się 2 substancji białkowej – globiny i właściwego barwika – hemetyny, zawierającej żelazo, który tworzy wraz z drobiną tlenu (02) nie stały związek, zwany – oksyhemoglobiną (Hb02), wg następującego wzoru: Hb + 02 Hb02 . Continue reading „U ssaków erytrocyt posiada ksztalt dwuwkleslej soczewki”
limfocyty
Pod powyższą nazwą ujmujemy narządy wytwarzające drugą postać leukocytów, tj. – limfocyty. Do tych narządów należą: 1) – plamki chłonne, 2) — grudki chłonne, 3) – płytki chłonne, 4) – gruczoły chłonne i wreszcie 5) – śledziona. 1) – Plamki chłonne (maculae lymphaticae) spotykamy w sieci większej (omentum maius). Są to utwory listkowate, płaskie, a pod względem organizacyjnym stanowią prototyp, szczebel najniższy, narządów układu limfocytotwórczego. Continue reading „limfocyty”
Zaawansowany czerniak leczony Vemurafenib AD 6
W czasie obserwacji 32 pacjentów (24%) otrzymywało ipilimumab po wystąpieniu progresji choroby podczas leczenia wemurafenibem. W nieplanowanej analizie post hoc mediana całkowitego przeżycia utrzymywała się na poziomie 15,9 miesięcy (95% CI, 8,0 do osiągnięcia nie osiągnięto), nawet jeśli tych 32 pacjentów nie uwzględniono. Bezpieczeństwo
Tabela 2. Tabela 2. Continue reading „Zaawansowany czerniak leczony Vemurafenib AD 6”