U Hominidae najczęstszymi skutkami dysfunkcji tarczycy są: obrzęk śluzakowy czyli myxoedema (przy niedomodze i), często połączony z niedorozwojem umysłowym (wpływ na korę mózgową), oraz choroba Basedowa (przy nadczynności), wyrażająca się, między innymi, w spotęgowaniu przemiany materii, wskutek pobudzenia procesów oksydoredukcyjnych. O wpływie płata przedniego przysadki na tarczycę była już wzmianka powyżej. Hormonem wytwarzanym przez tarczycę jest bogata w jod – thyroksyna, znajdująca się w koloidzie pęcherzyków. Wpływ thyroksyny na przemianę energetyczną ustroju przejawia się w tym; iż przy nadczynności tarczycy dla wykonania pracy równej jednemu kilogramometrowi zużywa się nie jak normalnie 1. 2 kalorii, lecz 2. 24 – 2. 86 kalorii Ciekawe spostrzeżenia wykonał Azimow (1928) Oto stwierdził on nietrwałość odruchów warunkowych Pawłowa w przypadkach podczynności tarczycy. Co się tyczy sprawności umysłowej człowieka, to doprawdy trudno sobie wyobrazić należyty poziom tej sprawności przy niedostatecznym dopływie tbyroksyny Jest rzeczą prawdopodobną, że hormon tarczycowy przenika do ustroju drogą naczyń chłonnych. Dość częstym zjawiskiem są – tarczyce dodatkowe (glae. thyreoideae accessoriae), występujące pod postacią drobnych grudek tkanki tarczycowej w pobliżu tarczycy zwykłej. [podobne: wzorcowanie przyrządów pomiarowych, rehabilitacja, aluminium 7075 ]