Wysepkę odżywia gęsta sieć naczyniowa, unerwiają• zaś ją gałązki współczulne, dążące od splotu słonecznego (plexus solaris), a zapewne i włókienka n. błędnego. Trzustka wysepkowa występuje u wszystkich kręgowców. Dotychczas udało się wyosobnić trzy hormony, wytwarzane przez wysepki Langerhansa. Są to: insulina (Banting ), zapobiegająca hyperglikemii (nadmiarowi glukozy we krwi), mogącej powstawać na skutek glikogenolizy w wątrobie, -vagotonina (Santenoise 1927), uczulająca n. błędny i kall i kreina (Frey i Krant 1930), zapobiegająca nadciśnieniu krwi. Pierwszy z tych inkretów odgrywa pierwszorzędną rolę w przemianie węglowodanowej, brak zaś jego powoduje chorobę cukrową czyli cukrzycę (diabetes insipidus), 7) ślinianki hormonotwórcze (glae. saliratoriae endocrinicae). W ostatnich czasach zauważono (parhon, Cahane, Utimura), że ślinianki są nie tylko gruczołami zewnątrzwydzielniczymi, lecz że wytwarzają ponadto pewne hormony, wywierające wpływ na przemianę węglowodanową. Wyłuszczenie ślinianek, np. u Caria porcellus, prowadzi do charłactwa, któremu przeciwdziała podawanie zwierzęciu wyciągu ze ślinianek. [przypisy: apteka września dyżur, dihydrokwercetyna, choroba bostońska zarażanie ]